Dni magicznego kosa

22:03:00 aldia 37 Komentarze

Nawet nie wiedziałam,że jest tyle ciekawostek związanych z kosami. Pięknie je ujęłaś i powiązałaś ze sobą. Pozdrawiam serdecznie

To naprawdę ciekawe, zwłaszcza, że nie wiedziałam jak wygląda kos a mieszkam na wsi i pewnie go nieraz wysłuchuję :-)
Pozdrawiam cieplutko :-)

Nie umiałabym tego kosa rozróżnić na tle innych ptaków. Ale dziękuje za ciekawostki. Lubię zimę białą, nie pluchę, jak to bywa w mieście.

Ileż ciekawostek ;)) Będę nasłuchiwać śpiewu ptaków, ale skąd mam wiedzieć, czy będzie wśród nich kos? Ptaki dla mnie dzielą się na te duże i małe ;)) Póki co idzie fala mrozów, już pada śnieg.... Kosy pewnie schowają się w kominach ;) pozdrawiam

Bardzo Ci dziękuję za ten pościk, jako że... tak mam na nazwisko :) Co prawda zostało mi ono po moim mężu, ale kosy bardzo lubię. Samiec jest cały czarny i ma żółty, czasem nawet pomarańczowy dzióbek, a samiczka jest właśnie taka brązowawa. Ptaki te są magiczne i pod ochroną. I pięknie śpiewają (w przeciwieństwie do mnie). Pozdrawiam serdecznie :)

Śliczne zdjęcia :)

Cieszę się, że informacje te Was zaciekawiły, a zdjęcia spodobały. :) Nie sądziłam, że fotografowanie ptaków to aż tak duża sztuka...
Ps. Dusiu, ale trafiłam :). Ja też mam teraz po zamążpójściu "ptasie" nazwisko :)
Agatko, można w necie odsłuchać śpiewu kosa :) :) Pozdrawiam Was wszystkich!

Ptaki są bardzo wdzięcznymi obiektami do obserwacji, szczególnie zimą, gdy przylatują się posilić.
Kosy pięknie śpiewają i fajna legenda na ich temat :)
Pozdrawiam cieplutko.

Kosy to piękne ptaki. W lecie w moim ogródku jest ich pełno. Świetne zdjęcia.
Pozdrawiam:)*

Jaki śliczny nowy przyjaciel :) Nam marzy się karmnik dla ptaszków, ale jak je dokarmiać, gdy pies i kot czyhają na ich życie?
PS Zapraszamy na gryzoniowy blog, gdzie ruszył konkurs - do wygrania są dwa etui na smartfon (dla zwycięzcy i jego przyjaciela)! :)

Nie wiedziałam, że według legendy kos był kiedyś biały. Też mieszkam w blogach i widuję wróble, sikorki, gołębie, a ostatnio i kosza. Pozdrawiam.

A u nas na balkonie dosłownie zatrzęsienie kosów, zostawiliśmy im sporo winogronu na zimę i najwyraźniej bardzo lubią :) A na ostatnim zdjęciu to chyba sikora uboga, albo czarnogłówka (nigdy nie rozróżniam) :-)

Legenda o kosie jest urocza:) co ciekawe, w naturze (choć bardzo rzadko) występują kosy-albinosy. ja kosy uwielbiam, szczególnie za ich piękną fletową piosenkę;)

Piękne zdjęcia.
Ale to na końcu to mnie przeraziło. W maju to ja chcę ogrzewać buzię w słońcu :))
Pozdrawiam.

Nie stresuj mnie! Pod koniec kwietnia musi byc cieplo!

Też lubię obserwować ptaki i też mieszkam w bloku :) Ale mam okna z widokiem na łąki i domy prywatne, i ptaszków u nas trochę jest, zwłaszcza sikorki, sroki, czasem pojawiają się szpaki oraz sójki :)
Pozdrawiam ciepło :))

Też mieszkam w bloku i wystawiam karmnik na balkonie. Fajnie się patrzy na mrowie przylatujących ptaków, a przy okazji uzupełniam wiedzę poszukując co to za cudo przyleciało. U moich rodziców nawet dzięcioły stołują się w karmniku.

Nie słyszałam takich cudów o kosach :) Fajnie je przedstawiłaś Aldi, zwłaszcza na zdjeciach :) Pierwsze mnie wręcz ujęło, jest takie baśniowe :)
A w maju, chcemy wiosenkę!!!! :)

Wiosną, samce kosów śpiewają u nas tak cudnie, że mąż im obiecał ufundować stypendium:-)

U nas w karmniku i kosy, i sikory, i wróbelki a nawet płochliwe raniuszki. Siedzę z atlasem i się uczę :)

U nas też piękna zima. Bajeczne widoki. Ale od paru dni zaczynam myśleć o tym, by wiosna zawitała do nas jak najszybciej:)
cieplutko ściskam:)

Witaj Kochana:) u mnie sikorki i wróble...przed domem stoi stary orzech i tam rozwiesiliśmy kilka pasków słoniny i kilka siatek z nasionkami...uwielbiam kiedy rankiem stukają w parapet, a potem wiszą na haczykach i skubią smacznie słoninkę...
Piękne widoki u Ciebie, ale ja tęsknię za wiosną...zimy mam już dosyć...marzę o powrocie do warsztatu na powietrzu...
Buziaki
Aga z Różanej

Odkąd mieszkam pod miastem częściej mam okazję podziwiać ptaki. Właściwie to teraz przypomniałaś mi ja się stęskniłam za ich śpiewem :)
Pozdrawiam
Marta

Rozmarzyłam się, jak prawie codziennie o domu na wsi... i porannym śpiewie ptaszków... Dziękuję Wam za każde słowo... Na trzecim zdjęciu to rzeczywiście chyba sikorka uboga :) Pozdrowienia gorące, choć styczniowe!

Nie słyszałam tej opowieści o kosach, dziękuję będę na nie inaczej patrzeć od dzisiaj :) U mnie sikory wciąż ćwierkają :) pozdrawiam serdecznie

Nie wiem czy u mnie śpiewają ptaki coś tam ćwierkają, muszę się wsłuchać. Piękne zdjęcia, pozdrawiam :)

Ja też uwielbiam ptaki ale takich ciekawostek i wierzeń nie znałam :) Oprócz tego, że pawie pióro przynosi pecha i nieszczęście. Kos to faktycznie piękny ptaszek i gratulacje, że udało Ci się uchwycić jednego z nich w kadrze. Pozdrawiam serdecznie

Piękne zdjęcia :)

hihi o czymś takim nie słyszłama, ale przyznam brakuje mi śpiewu ptaków, szzególnie o poranku!

Co tu dużo mówić, ptaki faktycznie nie są cierpliwymi modelami - ale zdjęcia wyszły bardzo fajnie!:)
pozdrawiam serdecznie:)

Moja mama próbuje fotografować ptaki - właśnie na balkonie... i faktycznie nie jest to łatwe!

Ależ to bardzo ciekawe! Z drugiej strony, chyba nie dziwię się, że to właśnie w styczniu są dni kosa - można je wtedy jakoś łatwiej wypatrzeć...

A po ostatnim akapicie - aż żal mi się zrobiło pełzaczy, bogatek, potrzeszczy i dzwońców, które już teraz zaczęły nawijać ze śpiewaniem ;).

Ten komentarz został usunięty przez autora.

Piękne ptasie, takie delikatne a zrazem basniowe wrecz i ta sceneria jak z bajki wyglada.

Cudny wpis i rewelacyjne zdjęcia! Też kocham ptaki, niestety odkąd mam koty nie mogę mieć na balkonie karmnika, wcześniej co rano piłam kawę w towarzystwie sikorek, mazurków, dzięciołka, a czasem nawet kosów, choć te wolały siedzieć na drzewie niedaleko balkonu.